Rame-rame
Tobo ada dudu minom laru. Baptua tap sandiri sa.
Penulis: maksi_marho | Editor: PosKupang
“Lu ni putar tep sama ke pesta-pesta sa. Lu son liat ko orang ada karja stenga mati di balakang sana. Coba datang bantu sadiki bae. Ini sonde. Dudu urus parut sandiri. Suami macam apa lu ni,” mamtua jengkel ko masparak dia pung laki.
Dengar baitua pung ton tinggi, laklaki son sambung satu kata ju. Diam-diam baptua ju jalan pi balakang. Bagitu sampe, baptua mulai ambel hati. “Mama ni cantik e. Kalo su mara uuuu tamba cantik,” Ama Tobo mulai rayu dia pung bini.
Liat dia pung bini katawa, Ama Tobo ju mulai bacarita. “Mama, ada satu skola di kotong pung kampong sini ni yang bagus. Kalo ada ana-ana mo maso skola na pi di Oebufu sa. Di itu skola tu son ada doi komite. Makanya tiap taon orang dong rame-rame maso di itu skola,” laklaki alihkan pambicaraan.
“Ko lu baru dengar? Makanya bargaul. Jang cuma urus laru sa,” maitua omong deng jengkel, andia culas mati pung.
Biar bagitu, Ama Tobo son tarpancing. Laklaki omong trus. “Trus kalo ada dana bos ko bis ko, itu doi tu dong son sambarang pake. Dong cuma urus beli buku sa. Cuma itu buku ju bukan asal beli. Sonde. Dong liat dulu daftarnya, itu buku tu bisa beli ko sonde. Kalo son ada di daftar, nanti dong son beli,” baitua ulas sana sini.
“Kalo batul bagitu na pi kastau ana-ana dong ko daftar di itu skola sa. Itu lebe bae darpada kotong masi batasibu beli buku,” mamtua omong ma dia pung tangan son barenti. Maitua ada potong makanan babi ko mo rubus.