Bikin Acara Apa Ko...
SIANG-siang, Ama Tobo su lur pi di dia pung kawan pung ruma di sabla kali. Itu waktu baptua bangun jalan diam-diam, makanya dia pung bini, Ina Feok son tau. Baitua ju jalan kaki sa, son pake baju.
SIANG-siang, Ama Tobo su lur pi di dia pung kawan pung ruma di sabla kali. Itu waktu baptua bangun jalan diam-diam, makanya dia pung bini, Ina Feok son tau. Baitua ju jalan kaki sa, son pake baju.
Waktu sampe di tenga kali, baitua angka mata liat Minggus deng dia pung bini ada bacuci. Biar dong dua sama ma dong pung suara besar sama ke dong bacarita deng orang satu kampong.
Waktu liat Ama Tobo, Minggus ogor daluan. “Tua satu ni siang-siang mo pi mana? Kalo mo bahodeng tu aga sore sadiki. Kalo siang-siang bagini orang dong sibuk karja. Liat sama ke beta,” Minggus kas conto dia pung diri.
Bagini sa bu. Kalo bu mau na pi pange maitua ko datang kotong bacuci sambel bacarita. Sama ke dulu waktu kotong masi sandiri ri. Mas ingat ko sonde? dulu tu itu batu bung pung tampa dudu. Trus Sulabei di sini. Bu masi ingat ko sonde?” Minggus omong sambel katawa.
Mangkali pas deng dia pung maksud pi di Minggus pung ruma, Ama Tobo ju langsung bale pulang. “Bu dong tunggu e, te beta ju mo bacuci. Be pi panggel maitua dolo,” baitua langsung bale balakang ko pulang pi ruma.
“Mama, ini hari beta mo bacuci. Kalo mama mau na kotong pi sam-sama sa di kali sana,” baitua ajak sang Ina Feok. Dengar bagitu, maitua ju iko sa. Ina Feok son tau kalo dia pung laki ada maen otak.
Mala dia pung bini masi puji lai. “Kalo tiap hari bagini, beta suka mo mati,” maitua omong deng manja-manja.
“Suda lai mama. Mari su supaya capat pulang,” baitua koko bawa itu pakean satu grobak. Maitua iko dar blakang pikol deng ember, baskom trus bawa deng sabun wings.
Pas sampe di tenga kali, baitua sangaja kaget. “Wui bacuci ju o,” laklaki togor Minggus deng dia pung bini.
“Itu suuu. Mari su,” Minggus jawab.
Waktu su kas maso pakean smua di aer, Ama Tobo omong langsung di inti. “Bu e, kalo mau na kotong bikin acara apa ko. Kotong dudu-dudu saaaa. Kotong dudu sambel bacarita kotong pung masa-masa dulu.”
Minggus langsung sambar. “Ho, kotong bikin sa. Kapan e?” baitua sama ke su son tahan lai.
“Kotong ator sa to? Bu mau kapan, beta satuju. Yang penting kotong ator waktu yang pas supaya bini dong ju bisa iko. Kotong pung kawan laen ju iko supaya rame,” Ama Tobo jawab deng samangat.
Karna talalu asik bacarita, baitua sampe lupa bantu dia pung bini kucak itu pakean. “Woeee, omong tu sambel karja,” Ina Feok togor dia pung laki
“Usi, di ini tampa ni dulu kotong biasa mandi sam-sama. Bos biasa di situ, beta di sini, trus Sulabei di sana. Pokonya usi dong tau kalo kotong su sam-sama, ana-ana nona dong son luput. Bos tu yang salalu daluan,” Minggus buka kartu.
“Huuu, beta lai. Bu ju satu to. Mas ingat ko sonde, kotong pung kurang ajar dulu...” Ama Tobo pica katawa sambel tunju Minggus. Tau baitua pung maksud apa.